Nederlandse wapens te Mill, 10 en 11 mei 1940

Geweer M. 95

Dit was het geweer algemeen, dat gebruikt werd door de Nederlandse soldaat

Van deze versie was ook karabijn gemaakt voor bijvoorbeeld de Huzaren Motorrijders..

Dit was een grendelgeweer, dat de mogelijkhied had om een bajonet te plaatsen.

Algemene gegevens:

Kaliber: 6,5 mm

Lengte : 129 cm

Gewicht: 4,2 kg

Lengte Bajonet: 36 cm

Gewicht Bajonet: 300 gr

Pistool M. 25

Gebruikt door officieren, schutter van de mitrailleur M20 en/ of bedienaars algemeen.

Algemen gegevens:

Kaliber: 9 mm

Gewicht leeg: 675 gr

Lengte: 17,8 cm

Effectieve dracht: 50 m

Mitrailleur M. 20

In gebruik bij de secties. Vaak ingedeeld bij vaste posten.

In Mill beschikte elke kazemat over een lichte mitrailleur.

De overige werden verdeeld over de stellingen.

De mitrailleur wordt niet door patroonbanden gevoed, maar door

een speciale trommel. Die moest echter met de hand geladen worden.

Dit kon met een speciale hendel, lader, worden gedaan.

De mitrailleur was lucht gekoeld en beschikte over een luchtdoelvizier.

Algemene gegevens:

Kaliber: 6,5 mm

Gewicht: 13 kg

Lengte: 126 cm

Vuursnelheid: 450 schoten per min

Gewicht trommel: 4,5 kg

Stuks munitie 97

Trommel en lader M. 20

Duidelijk zijn de ligplaatsen van de enkele patronen te zien.

In het midden is een houten handvat geplaatst.

Dit was de lader en met behulp hiervan,

konden de ijzeren schijven in de trommel gedraaid worden,

om zo elke patroon in zijn ligplaats te plaatsen.

Verder beschikte elke trommel over een draaggreep aan de bovenzijde.

Tas trommel M. 20

Elke schutter en helper beschikte minimaal over een tas,

welke aan de koppel bevestigd werden.

Deze tassen waren van leer.

Zware mitrailleur “”Schwartzlose” M. 08/ 15.

Deze waren in gebruik bij de mitrailleurcompagnie.

Elke mitrailleur bestond uit een vast grondaffuit en de mitrailleur zelf.

Voor de inzet de kazematten van het type B en G waren speciale affuiten en/ of aanpassingen gemaakt.

De mitrailleur was watergekoeld en had een olieblik.

Het water kookte na 4 banden en de olie was op na 9 banden.

Algemene gegevens:

Kaliber: 7,9 mm

Gewicht: 29 kg

Gewicht affuit: 35 kg

Lengte: 120 cm

Vuursnelheid: 500 schoten per minuut

Water in mantel: 4,5 liter

Olie: 0,27 liter

Gewicht patroonband: 6,1 kg

Aantal patronen: 215 stuks

M 08/15 Afstandmeter

Dit was een richttoestel om de afstand te meten.

Hierdoor kon men het af geven van stukkenvuur bewerkstellen (meerdere mitrailleurs op een doel).

Vaak gebruikt in groter verband.

Of deze in Mill is gebruikt op 10 Mei 1940 is onbekend.

Ze zijn niet in de kazematten gebruikt zijn,

maar wel voor het meten en berekenen voor schootsafstanden en vrije ruimtes ervan.

Op deze wijze is het ook mogelijk, om krombaanvuur af te geven.

Algemen gegevens:

Gewicht: 9,55 kg

Afmeting: 91x24x19 cm

Afmeting met affuit: 120 x85 cm

Vergroting: 11x

Maximaal meet bereik:1000 m

Klewang of Infanteriesabel

Sabel met handbeschermer, dat werd uitgereikt aan officieren.

In Mill bekend geworden door de teruggave van de klewang na het gevecht,

als ereteken aan de luitenant Vreugdenhil ( mitrailleurcompagnie) voor zijn dapperheid.

6 Veld

Batterij van 6-Veld bij Regimenten Infanterie

Rondom Mill waren diverse stellingen ingericht voor het PAG-geschut (Pantser Afweer Geschut).

Echter door het terugtrekken van de Regimenten, met achterlating van elke 1 bataljon,

was de gevechtskracht minimaal geworden.

Zo werden de zware wapens van het regiment meegenomen, waaronder het PAG en de mortieren.

Om dit gemis op te vangen, werden vanuit bijvoorbeeld het 7e RVA diverse batterijen 6-Veld geformeerd.

Zo ontstonden de batterijen 3, 6, 14, 2, elk toegevoegd aan de bataljons van het zelfde nummer.

Elke batterij bestond uit 4 stukken, verdeeld over 2 secties ( 1 onder de BTC: luitenant en 1 onder de BTO: kornet).

Ze werden geplaatst op de meest logische plekken: langs wegen,

spoorwegen of op open stukken waar een hoofdnadering plaats zou kunnen vinden.

Bij 3-14RI waren ze verdeeld over het hele vak met nadruk bij Grave, dit omdat de nadering in dit vak beperkt was.

Bij 1-6RI waren ze in de oude stellingen van het PAG-geschut geplaatst

in de nabijheid van het kanaal, of langs een van de wegen naar het kanaal.

De stukken hebben vanaf diverse plaatsen de Duitse troepen aan het kanaal,

in Mill en in bruggen beschoten. Ook de kerktoren werd beschoten.

Helaas richtten de misgeschoten projectielen schade aan in de kern van Mill en haar industrie.

In het vak van 1-3RI werden de stukken aan het spoor, de weg naar Langenboom,

de weg naar Grave en de weg naar Volkel geplaatst.

Het stuk aan het spoor werd snel uitgeschakeld.

Het stuk aan de Langenboomseweg heeft gevuurd, maar waar op is niet geheel duidelijk,

maar had als hoofdrichting de kern van Mill.

Het stuk aan de weg naar Volkel heeft samen met de stukken van de 2e batterij

en met behulp van 2RHM, de troepentrein beschoten en enigszins

de troepen van de sectie Bleeker gesteund.

Bij 2-2RI was er een sectie langs de weg naar Volkel geplaatst.

De andere is niet bekend.

De twee stukken hebben hun aandeel geleverd in het gevecht net de troepentrein.

Helaas konden 's nachts om 00.00 uur de meeste stukken niet meegenomen worden,

daar de meeste paarden van de spannen waren gesneuveld.

De stukken werden terplekke onklaar gemaakt.

Alleen het stuk bij de spoorlijn was nog vuurgereed, omdat deze te snel was overrompeld.

Opstellingen kanon 6-Veld

In Mill bestonden twee soorten opstellingen: een open en een gedekte.

Voor de meeste stukken bestond een gedekte zand/houten opstelling met schietgleuf en een opbergplek voor het caisson.

De open versie, meestal een reserve of verwissel opstelling, was een soort loopgraaf met munitienis, waarbij het stuk over de dekking schoot.

Een van opstellingen was aan de Langeboomseweg. Deze lag voor het huis van de familie van der Cruijssen. Thans is hier een supermarkt gevestigd. Op de linker foto is de opstelling te herkennen. De rechter is eenrecente foto, dat het mogelijk maakt om de plaats terug te vinden